Leerpsychologie
De onderwijsvisie achter Takaro kent twee belangrijke pleitbezorgers. Takaro (bege)leidt de leerling in de ‘Zone van naaste ontwikkeling’ zoals beschreven door Vygotsky. Takaro gaat niet uit van basisvaardigheden of competenties. Het ingangsniveau wordt door de leerling zelf bepaalt. Takaro daagt de leerling uit om op zoek te gaan naar nieuwe mogelijkheden, en wil daarin bijdragen om de leerling buiten de comfortzone op zoek te gaan naar wat de leerling nog net niet kan.
De andere pleitbezorger is de theorie van Howard Gardner’s meervoudige intelligentie. Wanneer we over muziek spreken, is een veel gehoorde overtuiging dat je er nu eenmaal goed of slecht in bent. Je bent geboren met talent of je hebt het niet. Dit is niet onze opvatting. Muziek is voor iedereen. Het aanleren van muziek gaat via verschillende strategieën en keuzes. Het al dan niet goed kunnen reproduceren van een liedje bijvoorbeeld door te zingen, zegt eigenlijk nog niks over iemands muzikale vaardigheden. Takaro laat de leerling vrij in de keuze welke strategie het wil volgen en welke vaardigheden de leerling in gaat zetten. Vanuit de visie van meervoudige intelligenties kun je zien dat een leerproces altijd persoonlijk is. Takaro wil het vak muziek betekenis geven aan álle kinderen.
Zone van naaste ontwikkeling
De Russische onderwijspsycholoog Vygotsky beschreef voor het eerst de zone van naaste ontwikkeling. Zijn onderwijstheorie beschrijft dat kinderen leren door samen met anderen activiteiten te ondernemen, die aansluiten bij de actuele ontwikkeling. Activiteiten die uitdagen en kansen bieden.
Vygotsky beschrijft dat de beste leermomenten ontstaan wanneer leerkrachten voldoende ondersteunen en begeleiden bij de vaardigheid die de leerling nog net niet kan, maar hierin niet de overhand nemen. De leerling zet met net voldoende hulp, zelfstandig de volgende stap. Hierdoor stijgt de leerling boven zichzelf uit.
Meervoudige intelligentie
Howard Gardner beschrijft in zijn boek ‘Frames of Mind’ dat ieder mens over acht soorten intelligenties beschikt. Gardner gaat er vanuit dat het aanleren van vaardigheden en kennis kan verlopen via verschillende gebieden. De definitie die hij geeft van intelligentie is ‘de bekwaamheid om te leren en om problemen op te lossen’. Voor iedereen is dus persoonlijk verschillend welke intelligentie, en de samenhang daartussen, wordt aangesproken en vervolgens welke strategie het beste aansluit.